Γιάννης Μαρκόπουλος – Ο κλεφτοκοτάς

Συνθέτης: Γιάννης Μαρκόπουλος, Στιχουργός: Κώστας Βίρβος. Ερμηνεία: Αριστείδης Μόσχος και χορωδία (Παύλος Σιδηρόπουλος, Γιάννης Μαρκόπουλος, Λιζέτα Νικολάου, Χαράλαμπος Γαργανουράκης, Λάκης Χαλκιάς και Βίκυ Μοσχολιού). Δίσκος: Θεσσαλικός Κύκλος, 1974.

Ορέ δραγάτη, παλικαρά μου
Άσε να πάω στη φαμελιά μου
Κότες εγώ δεν έχω κλέψει
Αλεπούδες μπήκαν στο κοτέτσι

Πάψε ζαγάρι τα ψέματά σου
Κι είσαι τρανός ορνιθομάχος
Το δείχνει εξάλλου και η κοιλιά σου
Πως είσαι των ορνίθων τάφος

Ορέ δραγάτη, παλικαρά μου
Άσε να πάω στη φαμελιά μου
Εγώ με κότες τι γυρεύω
Εγώ αρνιά μονάχα κλέβω

Ψέματα λες βρε ακαμάτη
Και μη μου κάνεις την οσία
Ποτέ δεν έφερες μια κότα
Να φάει και η Εξουσία

Νικος Ξυλούρης – Ακούς να λένε στα χωριά

Συνθέτης: Γιάννης Μαρκόπουλος, Στιχουργός: Κ.Χ. Μύρης, Λύρα και λαούτο: Γιάννης Ξυλούρης, Κρουστά: Βαγγέλης Μεθυμάκης. Δίσκος: Ιθαγένεια, 1972.

Ακούς να λένε στα χωριά οι γέροντες τα βράδια
κάτι μυστήρια πράματα που χτίζουν τα σκοτάδια.

Λένε για της Υπαπαντής το μέγα πανηγύρι
πως το λιβάνι πέτρωνε πριν μπει στο θυμιατήρι.
Λένε πως ψέλναν τα πουλιά στ’ αριστερό ψαλτήρι
κι απ’ τα πηγάδια φέρνανε κρασί οι καλογήροι.

Λένε για κάτι χαϊμαλιά που παίζαν στο μπαρμπούτι
κι ο γούμενος τα βάφτιζε με αίμα και μπαρούτι.
Λένε πως όποιος τα φορεί φτερά βγάζει στην πλάτη,
γίνεται αλαφροΐσκιωτος ψωμί τρώει κι αλάτι.

Ακούς να λένε στα χωριά πως και η ευχή του πιάνει
γιατί τα βόλια αίματα είχαν του Μακρυγιάννη.
Λένε πως ο φουστανελάς πληγές είχε σαράντα
γι αυτό κι αλαφροΐσκιωτοι είμαστε λίγοι πάντα.