“Αυτή τα μπέναβε πολύ λατσά και έλεγε το εξής, που είχε γίνει τσιτάτο: Όλοι οι πούστηδες πούστηδες είναι. ‘Ολοι το ίδιο. Όμως άλλο να ‘σαι άντρας που αγαπάει απλώς τους άντρες, άλλο να ‘σαι άντρας που γαμάει τους άντρες, άλλο να ‘σαι άντρας που τον γαμάνε οι άντρες, άλλο να ‘σαι αδερφούλα, άλλο να ‘σαι αδερφή, άλλο καραδερφή, άλλο προϊσταμένη. Άλλο πούστης με πατέντα, άλλο αρχοντόπουστας, άλλο φτωχόπουστας, άλλο κωλόπουστας, άλλο αγριόπουστας. Κι άλλο να ‘σαι σαν αυτή τη βλογιοκομμένη τη Φαλκονέρα. Και έδειχνε προς το μέρος του Λάκη, δηλαδή της κακομοίρας της Φαλκονέρας, της άχαλης, της καρακουδούνας. Η εν λόγω ήταν μια πολύ μικρόσωμη, άσχημη και θεόχαζη αδερφή, που δεν είχε ταίρι. Κουλή, θεόκουλη. Και ήταν και πολύ κακιά, το χειρότερο. Και μονίμως άπαρτη, ακουράβελτη η κατέ.“
~ Θωμάς Κοροβίνης, Ο γύρος του θανάτου
Κλεφτρόνια 