Του Ντούλα η μάνα

Τίνος μανούλα θλίβεται, τίνος μανούλα κλαίγει,
του Ντούλα η μάνα θλίβεται, του Ντούλα η μάνα κλαίγει.
Σήμερα Ντούλα μ’ Πασχαλιά, σήμερα πανηγύρι,
αλλάζουν μάνες τα παιδιά κι οι πεθερές τις νύφες,
κι εσύ Ντούλα μ’ στη φυλακή, στης Λάρ’σας τα μπουντρούμια.
Ντουλα μ’ δεν αντρειώνεσαι τα σιδερα να σπάσεις,
να πάρεις δίπλα τα βουνά,κι ολόρθα τα λαγκάδια,
και να σφυρίξεις κλέφτικα να μάσεις παλληκάρια,
να πάρεις σκλάβο πρόεδρο και τον εισαγγελέα,
που δε δικάζουν ‘ξάμηνο,που δε δικάζουν χρόνο,
μόνο δικάζουν ‘σόβια και για καραμανιόλα.

ή

Ντούλα μ’ δεν αντρειώνεσαι τα σιδερα να σπάσεις,
να πάρεις δίπλα τα βουνά, δίπλα τα κορφοβούνια,
και να σφυρίξεις κλέφτικα να μαζωχτούν οι κλέφτες,
να πάτε να πατήσετε του δικαστού το κάστρο,
που δε δικάζει ‘σόβια, που δε δικάζει χρόνια,
μόνο δικάζει εις θάνατον τα όμορφα παλληκάρια.

[a capella | DIY harcore version | ζουρνάδες]

Ο Γιαγκούλας ένα βράδυ

Ο Γιαγκούλας ένα βράδυ έφυγε κρυφά απ’ τον Άδη
και στον Όλυμπο κατέβη, ήλθε κάτι να γυρεύει.
Αετός ψηλά πετούσε κι ο Γιαγκούλας τον ρωτούσε:
Αετέ στα τόσα πόστα μην είδες τον Αγροκώστα;
Μα τον έχω εγώ σημάδι, θα τον βρω κάτω στον Άδη.
Εκεί είναι μαζεμένοι όλοι οι σημαδεμένοι.

*Αγροκώστας: Θεόδωρος Αγριόκωστας, καταδότης που πήρε μέρος στην καταδιώξη του Γιαγκούλα στην Κλεφτόβρυση, όπου ο λήσταρχος σκοτώθηκε

*σημαδεμένος: ο Αγριόκωστας μεταμφιέστηκε σε βλάχο καρβουνιάρη για να βρει το λημέρι του Γιαγκούλα, αλλά εκείνος τον έπιασε, τον κατάλαβε, και “του έκοψε το αριστερό αυτί όπως όριζε ο κανονισμός των ληστών και του το έδωσε στο χέρι για να το πάει στον αποσπασματάρχη”.

(πηγή: Βασίλης Τζανακάρης, “Οι λήσταρχοι: Τα παλληκάρια τα καλά σύντροφοι τα σκοτώνουν” )